Skip to content

Łezka mi się kręci w oku, a właściwie powinnam napisać, że ślinka mi cieknie, na samo wspomnienie naszej wyprawy do Turcji sprzed (kiedy to minęło?) ponad dwóch lat. Najedliśmy się pyszności za wszystkie czasy, niektóre dania jak tytułowy kumpir czy wspaniałą zupę z soczewicy wspominamy z rozrzewnieniem do dziś 🙂 Turcy do wegetarianizmu podchodzą bardzo sceptycznie, mniej więcej tak jak większość Polaków 😉 Tak jak u nas uważa się dość powszechnie, że wegetarianie jedzą ryby (to przeniesione katolickie skojarzenie piątkowo-rybne) tak w Turcji uważa się, że jedzenie kurczaka jest jak najbardziej w porządku z dietą wegetariańską 🙂 Na szczęście pojęcie “no meat” jest dobrze rozumiane (nie chowa się za nim żaden kurczak 😉 a bogactwo dań bezmięsnych jest oszałamiające.

W Stambule jedliśmy pyszny kumpir zaraz pod Wielkim Bazarem. Ogromny pieczony ziemniak, którego miąższ jest mieszany z masłem i serem kasar (turecka mozarella) do niego wybiera się w cenie (w przeliczeniu oszałamiające 8zł) kilka dodatków; oliwki, kapary, kukurydza, pomidory, jakaś zielenina, plasterki kiełbasek w sosie pomidorowym, itp. Je się łyżeczką. Pycha! U nas mam wieczny problem z kupieniem odpowiednich ziemniaków – trudno dostać tak duże i jednocześnie dobre do pieczenia. Ale czasem spotyka nas małe szczęście życia codziennego 😉 i natknęłam się kilka dni temu na takowe w moim wiejskim sklepie. Sprzedawane były jako “młode” – młody ziemniak ok 300-400 g, niezłe, prawda? 🙂 Ale co tam, najważniejsze, że upiekły się idealnie i były rewelacyjne w smaku!

Dla dwóch osób:
2 naprawdę wielkie ziemniaki lub 4 mniejsze
2 (lub 4) łyżeczki masła
4 (lub 8) łyżeczek tartej mozarelli
dodatki wg własnych upodobań, my zjedliśmy z kukurydzą, czarnymi oliwkami, pieczoną papryką i siekanymi  kaparami.

Ziemniaki myjemy, wycieramy dokładnie do sucha i dziabiemy widelcem – nie żałujemy sobie dziabania 🙂

Pieczemy ok. 45-60 minut w 220 stopniach, ziemniaki są upieczone gdy czubek noża wchodzi w nie jak w przysłowiowe masło. Nacinamy ziemniak na pół, ale nie przekrawamy, mieszamy miąższ z masłem i serem. Nakładamy na wierzch nasze dodatki i jemy.

Mam na imię Magdalena, prowadzę Zieleninę. Z wykształcenia jestem prawniczką, z zamiłowania dietetyczką. Chciałam uczynić świat lepszym miejscem, dlatego założyłam bloga o kuchni wegetariańskiej, zgodnej z moimi wartościami. Przez 10 lat stał się on dla mnie sposobem na życie i źródłem ogromnej satysfakcji. Wydałam 3 książki kucharskie, prowadzę warsztaty kulinarne, jestem autorką sezonowych e-booków z przepisami, które nadają smaku codzienności.

Zobacz więcej >

Zapisz

Zapisz

Szkolenie + zestaw ebooków na cały rok!

Pobierz bezpłatny jadłospis na lato z przepisami i listą zakupów!

Przepisy zgodnie z porami roku:

Facebook

10 komentarzy

  1. Laktoowo
    2 czerwca 2010 @ 03:03

    Oj tak! Kumpir jest pyszny. W Turcji nie bylam ale mialam okazje spróbowac go w Holandii, gdzie knajpki z bliskowschodnimi specjalami są na porządku dziennym. Pozniej kosztowalam jeszcze takiego pyrka w wersji polskiej w Swinoujsciu, w knajpie Figa… 🙂 Niebawem się koniecznie musi pojawic próba samodzielnego upieczenia 🙂

    Reply

  2. Paula
    2 czerwca 2010 @ 05:49

    dla mnie to wciąż nowość 🙂

    Reply

  3. Laktoowo
    2 czerwca 2010 @ 06:03

    Oj tak! Kumpir jest pyszny. W Turcji nie bylam ale mialam okazje spróbowac go w Holandii, gdzie knajpki z bliskowschodnimi specjalami są na porządku dziennym. Pozniej kosztowalam jeszcze takiego pyrka w wersji polskiej w Swinoujsciu, w knajpie Figa… 🙂 Niebawem się koniecznie musi pojawic próba samodzielnego upieczenia 🙂

    Reply

  4. GastroMonia
    2 czerwca 2010 @ 09:08

    Wygląda baaaardzo zachęcająco:)

    Reply

  5. Paula
    2 czerwca 2010 @ 08:49

    dla mnie to wciąż nowość 🙂

    Reply

  6. GastroMonia
    2 czerwca 2010 @ 12:08

    Wygląda baaaardzo zachęcająco:)

    Reply

  7. Hankaskakanka
    2 czerwca 2010 @ 14:19

    Jaki kolorowy kartofel 🙂

    Reply

  8. Hankaskakanka
    2 czerwca 2010 @ 17:19

    Jaki kolorowy kartofel 🙂

    Reply

  9. LidKa
    2 czerwca 2010 @ 19:10

    Bardzo lubię kumpir w takim razie:) Robię często pieczone ziemniaki z różnymi nadzieniami – duże ziemniaki do pieczenia można kupić przez cały rok. Czykasar nie jest słony?

    Reply

  10. LidKa
    2 czerwca 2010 @ 22:10

    Bardzo lubię kumpir w takim razie:) Robię często pieczone ziemniaki z różnymi nadzieniami – duże ziemniaki do pieczenia można kupić przez cały rok. Czykasar nie jest słony?

    Reply

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.

Na tej stronie wykorzystujemy cookie. Aby kontynuować użytkowanie strony (treść poprawnie się wyświetli po akceptacji), zaakceptuj politykę prywatności. polityka prywatności

The cookie settings on this website are set to "allow cookies" to give you the best browsing experience possible. If you continue to use this website without changing your cookie settings or you click "Accept" below then you are consenting to this.

Close